Diş Eti Hastalıkları (Periodontal Hastalıklar)'nın temel nedeni kötü ağız hijyeni ve bunun sonucu oluşan diş taşları olup, dişeti başta olmak üzere dişleri çevreleyen yumuşak ve sert dokuları etkileyen iltihabi hastalıklardır. Diş eti hastalıkları erken dönemde teşhis edildiklerinde kolay ve başarılı bir şekilde tedavi edilebilirler. Dişeti hastalıklarının önlenmesi veya tedavisi; doğal dişlerin korunması, daha rahat çiğnemenin ve daha iyi bir sindirimin sağlanması gibi diğer faydaları da beraberinde getirir.

Diş eti hastalıkları, hastalığın başlangıç evresi olan gingivitis ile başlar. Hastanın çok fazla rahatsızlık hissetmediği bu başlangıç döneminde dişeti kanaması başlamış, diş etleri büyüyerek açık pembe (gül kurusu) renkten daha koyu kırmızı bir renge bürünmüştür. Hastalık bu evrede; diş etlerinde renk, şekil bozuklukları ve ağız kokusu ile kendini belli eder.

Bu süreçte kontrol altına alınarak tedavi edilmeyen vakalarda hastalık periodontitise ilerleyerek dişeti ve dişleri destekleyen alveol kemiğinde geri dönüşümü olmayan hasarlar oluşturabilir. Diş ve dişeti arasında "periodontal cep" oluşur. Periodontal cep varlığı enfeksiyonun yerleşimini ve hastalığın ilerlemesini kolaylaştırır. Dişeti iltihabı oluşup artış göstermeye başladığında dişleri tutan kemik dokusunda erime baş gösterir.

Hastalık ilerledikçe dişler sallanmaya başlar, hatta çekime gidebilir. Dişeti iltihabının neden olduğu diş kayıpları, çürüklerin neden olduğu diş kayıplarından çok daha fazladır.